Η λίμνη των κύκνων (Swan Lake)
Σήμερα θα επιχειρήσουμε να ταξιδέψουμε (νοητά) ακριβώς πριν 144 χρόνια, τη βραδιά της 4ης Μαρτίου του 1877, στην παγωμένη Μόσχα. Θα στριμωχτούμε μέσα στο πλήθος, στο κατάμεστο Θέατρο Bolshoi, για να απολαύσουμε μία ιστορική παράσταση... Την πρεμιέρα του αριστουργηματικού Μπαλέτου «Λίμνη των Κύκνων»! Μια ιστορία για το καλό, το κακό, τη μοίρα, την απάτη, τη συγχώρεση και την αυτοθυσία, η Λίμνη των Κύκνων εξελίχθηκε σε πολιτισμικό στερεότυπο της αιθέριας μπαλαρίνας που διεκδικεί ένας πρίγκιπας. Μια ιστορία λίγο διαφορετική από αυτήν που γνωρίζουμε σήμερα...
Η πρεμιέρα
Η πορεία αυτού του ανεπανάληπτου έργου είναι μακροχρόνια και πολυτάραχη. Ο ίδιος ο συνθέτης του μπαλέτου, ο Peter Ilyich Tchaikovsky, το 1871 είχε στήσει στο σπίτι του μία μικρή παράσταση για τα ανίψια του, βασισμένη σε μία γερμανική ιστορία με τίτλο «το κλεμμένο πέπλο» (The Stolen Veil του Johann Karl August Musaus). Λίγα χρόνια αργότερα, το 1875, ο Vladimir Begichev, τότε διευθυντής των Αυτοκρατορικών Θεάτρων της Μόσχας, ανέθεσε στον Tchaikovsky τη μουσική σύνθεση ενός μπαλέτου σε 4 πράξεις με τίτλο “The Lake of the Swans”. Ο συνθέτης αξιοποίησε περαιτέρω την αρχική του έμπνευση λοιπόν και ένα χρόνο αργότερα, παρέδωσε το έργο στον Begichev, ο οποίος έκανε και την επιλογή των χορευτών που θα ερμήνευαν τις χορογραφίες του Τσέχου χορογράφου Julius Reisinger.
Πρωταγωνιστές ήταν η Pelageya Karpakova και ο Victor Gillert, που ενσάρκωσαν τους ρόλους της Odette και του πρίγκιπα Siegfried αντίστοιχα. Η πρεμιέρα έγινε λοιπόν στις 4 Μαρτίου 1877, με το μπαλέτο να αποτελείται από ουγγρικούς χορούς σε κυκλικούς σχηματισμούς, λυρικά βαλς, που δεν έχουν διασωθεί, και ένα παραμύθι για τη μεταμόρφωση της όμορφης Odette σε κύκνο.
Η παράσταση απογοήτευσε κοινό και κριτικούς και στέφθηκε από απόλυτη… αποτυχία, ενώ ο Tchaikovsky κέρδισε από αυτό το έργο 800 ρούβλια, ποσό που σίγουρα δεν πλησιάζει την ανεκτίμητη αξία του, αλλά τότε ήταν μεγαλύτερο από τις ετήσιες αποδοχές του για τη διδασκαλία μουσικής στο Ωδείο της Μόσχας.
Η αυθεντική ιστορία.. και όχι αυτή που γνωρίζουμε σήμερα
Το λιμπρέτο του 1877 διαφέρει αρκετά από αυτό που ξέρουμε σήμερα! Αξίζει τον κόπο να μάθετε την αρχική του εκδοχή:
Πράξη 1η: Ο πρίγκιπας Siegfried γιορτάζει την ενηλικίωσή του με φίλους και μία ομάδα χωρικών. Η μητέρα του, η βασίλισσα, τον επιπλήττει για την άρνησή του να ωριμάσει και να παντρευτεί, κάτι που αποτελεί σιωπηρό καθήκον για τους κληρονόμους μονάρχες. Τον ενημερώνει ότι έχει διοργανώσει έναν χορό το επόμενο βράδυ, για να επιλέξει ο γιος της επίσημα μια αρραβωνιαστικιά, ανάμεσα σε γαλαζοαίματες δεσποινίδες. Ο πρίγκιπας ενοχλημένος, προσπαθεί να διασκεδάσει καταδιώκοντας ένα κοπάδι κύκνων μαζί με το φίλο του Benno.
Πράξη 2η: Ο Siegfried και ο Benno ακολουθούν τους κύκνους σε μία λίμνη, όμως εκείνοι κινούνται γρήγορα και εξαφανίζονται. Μια όμορφη κοπέλα που φοράει στέμμα, έρχεται αντιμέτωπη με τους δύο άντρες. Τους συστήνεται ως Odette, ένας από τους κύκνους που εκείνοι κυνηγούσαν και τους αφηγείται την ιστορία της:
Η μητέρα της Odette, μία καλή νεράιδα που είχε παντρευτεί έναν ιππότη, πέθανε, και ο ιππότης ξαναπαντρεύτηκε. Η μητριά της Odette ήταν μάγισσα και ήθελε να τη σκοτώσει, όμως ο παππούς της την έσωσε από τα χέρια της. Τα δάκρυά του για το θάνατο της κόρης του και πραγματικής μητέρας της Odette, ήταν τόσα πολλά που σχημάτισαν μία λίμνη. Σε αυτή τη λίμνη ζουν από τότε η Odette και οι φίλες της και έχουν τη δύναμη να μεταμορφώνονται σε κύκνους όποτε το επιθυμούν. Η μητριά της Odette ακόμη την καταδιώκει παίρνοντας τη μορφή κουκουβάγιας, όμως η Odette έχει τη δύναμη να διαφεύγει και να προστατεύεται χάρη στο στέμμα που φοράει στο κεφάλι της. Όταν θα παντρευτεί από πραγματική αγάπη, η κακιά μάγισσα θα χάσει για πάντα τη δύναμή της και δεν θα μπορεί πλέον να της κάνει κακό. Ο πρίγκιπας Siegfried ερωτεύεται αμέσως την Odette, όμως εκείνη φοβάται ότι η μάγισσα θα καταστρέψει την ευτυχία τους.
Tο κοστούμι της Odile, του μαύρου κύκνου, σχεδιασμένο από την Yolanda Sonnabend για το Royal Ballet |
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου